Το Γιατί Αποτυγχάνουν τα Έθνη θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε και κατανοείτε τον κόσμο.
Ένα εντυπωσιακό και συναρπαστικό βιβλίο, το οποίο απαντάει στο ερώτημα που προβληματίζει εδώ και αιώνες τους ειδικούς: «Για ποιους λόγους μερικά έθνη είναι πλούσια και κάποια άλλα φτωχά, για ποιους λόγους η ευημερία και η ένδεια, η υγεία και οι ασθένειες, η σίτιση και οι σιτοδείες χωρίζουν τα έθνη;»
Ευθύνεται η κουλτούρα, το κλίμα, η γεωγραφία; Ή, μήπως, η άγνοια για το ποιες είναι οι σωστές πολιτικές;
Η απάντηση είναι «όχι». Κανένας από αυτούς τους παράγοντες δεν είναι καθοριστικός ή μοιραίος. Διαφορετικά, πώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι η Μποτσουάνα είναι μια από τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες χώρες στον κόσμο, ενώ άλλα αφρικανικά έθνη, όπως η Ζιμπάμπουε, το Κονγκό και η Σιέρα Λεόνε, είναι βυθισμένα στη φτώχεια και τη βία;
Ο Ντάρον Ατζέμογλου και ο Τζέιμς Ρόμπινσον υποστηρίζουν ότι οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί αποτελούν τη βάση για την οικονομική επιτυχία ή αποτυχία.
Βασιζόμενοι σε δεκαπέντε χρόνια πρωτότυπων ερευνών, οι Ατζέμογλου και Ρόμπινσον παραθέτουν εντυπωσιακά ιστορικά τεκμήρια από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, τις πόλεις-κράτη των Μάγια, τη μεσαιωνική Βενετία, τη Σοβιετική Ένωση, τη Λατινική Αμερική, την Αγγλία, την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αφρική, προκειμένου να θεμελιώσουν μια νέα θεωρία πολιτικής οικονομίας.
Ένα συναρπαστικό βιβλίο που απαντά σε ερωτήματα όπως:- Η Κίνα έχει δημιουργήσει έναν αυταρχικό μηχανισμό οικονομικής μεγέθυνσης. Θα συνεχιστεί άραγε η μεγέθυνση της οικονομίας της με υψηλούς ρυθμούς, με συνέπεια η Κίνα να υπερισχύσει της Δύσης;
- Είναι μετρημένες οι καλές ημέρες των Ηνωμένων Πολιτειών; Ο ενάρετος κύκλος στο πλαίσιο του οποίου οι ελίτ αύξησαν την ισχύ των ΗΠΑ προσκρούει άραγε πάνω σ’ ένα φαύλο κύκλο που θα οδηγήσει στον πλουτισμό και στην αύξηση της ισχύος μιας μικρής μειονότητας;
- Ποιος είναι άραγε ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να βοηθήσουμε δισεκατομμύρια ανθρώπους να βγουν από το τέλμα της φτώχειας; Περισσότερη ανθρωπιστική βοήθεια από τα πλούσια έθνη της Δύσης; Ή να διδαχτούμε από τις πρωτοποριακές ιδέες των Ατζέμογλου και Ρόμπινσον για την αλληλεπίδραση ανάμεσα στους πολιτικούς και τους οικονομικούς θεσμούς;
