Η «Φράξια Κινηματογραφιστών 2 Νοέμβρη» αποτελεί μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της τέχνης του Κινηματογράφου μέσα στα πλαίσια της τεχνοτροπίας του «δομημένου» ρεαλισμού. Μιας τεχνοτροπίας αφετηρία της οποίας αποτελεί η εμμονή στη λεπτομέρεια των υποκείμενων, η δράση ως μια βιωματική εμπειρία η οποία δεν επιδέχεται ερμηνείας, η εξωτερική πραγματικότητα ως προέκταση της εσωτερικής οπτικής θέασης των πραγμάτων. Υποστηρίζουμε πως δεν υπάρχει η έννοια της «αλήθειας», ούτε και αυτή της «ελευθερίας». Επρόκειτο για ψευδαισθήσεις μιας ολοκληρωτικής υποτέλειας κι εκμηδένισης του ανθρώπου στη βιομηχανία του λογού και της εικόνας. Επιδιώκουμε όπως καταστήσουμε την 7η τέχνη όχι την εικονική μεταφορά σε μια «νέα» πραγματικότητα, στην ιδανική θέση και στάση ζωής, αλλά στην ωμή καταγραφή των συσσωρευμένων αποτελεσμάτων αυτού που ονομάζεται «πολιτισμός». Επεξεργαζόμαστε τόσο θεωρητικά, όσο και πρακτικά, τον εγκλωβισμό του υποκειμένου στα όρια του ιστορικού χρόνου και της διαπάλης για επιβίωση σε μία εχθρική συλλογική κατάσταση, μια εχθρική συλλογική κατάσταση, την οποία ο «πολιτισμός» χαρτογραφεί μέσα από την κατασκευή ρόλων και όρων αναπαραγωγής, επιβάλλοντας την εξαίρεση του ανθρώπου από προοδευτική ανάγνωση του εαυτού του, σε ένα σύμπλεγμα πολλαπλών ταχυτήτων και αντιγραφών.
